برای بیان تفاوت بین ویروس و باکتری باید گفت که باکتری ها و ویروس ها خیلی ریز هستند که با چشم غیر مسلح نمی توان آنها را دید. آنها می توانند علائم مشابهی ایجاد کنند و اغلب به یک روش پخش می شوند، اما از بسیاری جهات دیگر متفاوت هستند.
باکتری ها تک سلولی هستند که می توانند به تنهایی، در داخل یا خارج از بدن زنده بمانند. بیشتر باکتری ها مضر نیستند. در واقع، شما باکتری های بی ضرر و مفید زیادی روی پوست و داخل بدن خود دارید، به خصوص در روده که به هضم غذا کمک می کند.
ویروس ها کوچکتر هستند و سلول نیستند. برخلاف باکتری ها، آنها برای تکثیر به میزبانی مانند انسان یا حیوان نیاز دارند. ویروس ها با ورود و تکثیر در داخل سلول های سالم بدن باعث ایجاد عفونت می شوند.
عفونت های باکتریایی چه تفاوتی با عفونت های ویروسی دارند؟
تشخیص علت عفونت ممکن است دشوار باشد، زیرا عفونت های ویروسی و باکتریایی می توانند علائم مشابهی ایجاد کنند. پزشک شما ممکن است به نمونهای از ادرار، مدفوع یا خون یا یک سواب از بینی یا گلو نیاز داشته باشد تا ببیند چه نوع عفونتی دارید.
اگر علائم عفونت دارید، مهم است بدانید که این عفونت توسط باکتری یا ویروس ایجاد شده است، زیرا روش های درمانی متفاوت است.
نمونه هایی از عفونت های باکتریایی شامل سیاه سرفه، گلودرد استرپتوکوکی، عفونت گوش و عفونت دستگاه ادراری (UTI) است.
نمونه هایی از عفونت های ویروسی عبارتند از سرماخوردگی و آنفولانزا، اغلب سرفه ها و برونشیت، آبله مرغان، آبله میمون ها، کووید-19 و HIV/AIDS.
تفاوت بین ویروس و باکتری در نوع درمان چیست؟
درمان عفونت باکتریایی
پزشکان معمولا عفونت های باکتریایی را با آنتی بیوتیک درمان می کنند. مهم است که آنتی بیوتیک را با نوع خاصی از عفونت باکتریایی که دارید مطابقت دهید. آنتی بیوتیک مناسب باکتری ها را از بین می برد یا از تکثیر آنها جلوگیری می کند.
مقاومت آنتی بیوتیکی یک مشکل رو به رشد در جهان است. این تا حدی به دلیل استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک ها در انسان، حیوانات و محیط ایجاد می شود. این یکی از دلایلی است که پزشک شما تنها زمانی آنتی بیوتیک تجویز می کند که مطمئن باشد مزایای درمان بیشتر از خطرات آن است.
درمان عفونت ویروسی
آنتی بیوتیک ها در برابر عفونت های ویروسی موثر نیستند. اگر عفونت ویروسی دارید، پزشک ممکن است یک یا چند درمان زیر را توصیه کند:
در خانه استراحت کنید تا سیستم ایمنی شما بتواند با ویروس مبارزه کند
کنترل علائم، مانند نوشیدنی های گرم یا سوپ مرغ برای تسکین گلو و هیدراته ماندن
پاراستامول برای تسکین تب
توقف تولید مثل ویروسی با استفاده از داروهای ضد ویروسی، مانند داروهای HIV/AIDS و تبخال
پیشگیری از عفونت در وهله اول، مانند واکسن آنفولانزا و هپاتیت
باکتری دقیقا چیست؟
باکتریها پروکاریوتها هستند – کوچکترین، سادهترین و قدیمیترین سلولها با مواد ژنتیکی شناور آزاد. این موجودات تک سلولی میکروسکوپی می توانند به شکل میله ای، مارپیچی یا کروی باشند.
دو نوع باکتری وجود دارد: گرم منفی و گرم مثبت. تفاوت اصلی وجود یک غشای خارجی اضافی در باکتری های گرم منفی است. این در اصل یک خط دفاعی اضافی است که نفوذ آنتیبیوتیکها را سختتر میکند، بنابراین کشتن باکتریهای گرم منفی را دشوارتر میکند و مستعد ایجاد مقاومت میشود.
باکتریها در خاک فراوان هستند و در سیستمهای ریشه گیاهان زندگی میکنند و تثبیت نیتروژن را انجام میدهند. باکتری های گرمادوست (گرما دوست) گوگرد را برای تولید سولفید و انرژی برای فتوسنتز در رسوبات آبی یا آب های غنی از ارگانیک تثبیت می کنند.
باکتریها میتوانند با آزاد کردن مولکولهای سیگنالدهنده شیمیایی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و به جمعیت اجازه دهند به عنوان یک موجود چند سلولی عمل کنند.
ارتباطات برخی از ویژگی های موجودات بالاتر را به باکتری ها می دهد.
این توانایی برای برقراری ارتباط با یکدیگر به باکتری ها اجازه می دهد تا بیان ژن و در نتیجه رفتار کل جامعه را هماهنگ کنند.
این فرآیند برخی از ویژگی های موجودات عالی را به باکتری ها می بخشد و یک سلاح قدرتمند در برابر آنتی بیوتیک ها است. این عامل می تواند باعث خاموش شدن و غیرفعال شدن برخی از باکتری ها در مواجهه با آنتی بیوتیک شود، و زمانی که آنتی بیوتیک از بین رفت می توانند دوباره تولید شوند.
بیشتر بدانید: آیا بین خارش سر و کبد چرب ارتباط وجود دارد؟
ویروس چیست؟
ویروسها مجموعهای از انواع مختلف مولکولها هستند که از مواد ژنتیکی (اعم از DNA یا RNA تک رشتهای یا دو رشتهای) با پوشش پروتئینی و گاهی یک لایه چربی نیز (یک پوشش) تشکیل شدهاند.
آنها می توانند اشکال و اندازه های مختلفی داشته باشند.
ویروسهایی که با لایهای از چربی پوشانده شدهاند بنابراین با شستن ساده دستها به راحتی از بین میروند، زیرا صابون این لایه چربی را مختل میکند.
ویروس ها به تنهایی نمی توانند تکثیر شوند (برخلاف باکتری ها) بنابراین “زنده” در نظر گرفته نمی شوند، اما می توانند برای مدت زمان متفاوتی روی سطوح زنده بمانند.
ویروس ها باید وارد یک سلول زنده (مانند سلول انسانی) شوند تا بتوانند تکثیر شوند و پس از ورود به آن، تمام ماشین های سلولی را در اختیار گرفته و سلول را مجبور به ساخت ویروس جدید می کنند.
ویروس ها باعث بیماری هایی از جمله آنفولانزا، ویروس هرپس سیمپلکس، ابولا، زیکا و سرماخوردگی می شوند.
ویروس ها می توانند در مورد محل زندگی و تولید مثل کاملا انتخابی باشند – بسیاری از ویروس ها حتی انسان را آلوده نمی کنند. برخی از ویروس ها فقط باکتری ها را آلوده می کنند، برخی فقط گیاهان را آلوده می کنند و بسیاری فقط حیوانات را آلوده می کنند.
با این حال، یک ویروس می تواند تکامل یابد تا به درون انسان بپرد. این اغلب در مورد آنفولانزا اتفاق می افتد: به عنوان مثال آنفولانزای مرغی یا آنفولانزای خوکی که در پرندگان و خوک ها منشأ می گیرد و می تواند انسان را مبتلا کند.
چرخه زندگی یک ویروس را می توان به مراحل زیر تقسیم کرد: ورود ویروس به سلول میزبان. تکثیر ژنوم ویروسی؛ تولید پروتئین های ویروسی جدید؛ مونتاژ آن پروتئین های ویروسی به ویروس های جدید و سپس رهاسازی از سلول میزبان (چه با کشتن سلول یا با جوانه زدن غشای سلول میزبان) آماده برای آلوده کردن سلول های جدید است.
چرا اینقدر مهم است که تفاوت را تشخیص دهیم؟
نوع درمان بیماری ناشی از ویروس و باکتری متفاوت است. بنابراین مهم است که قبل از شروع درمان منشا بیماری تشخیص داده شود. تا درمان متناسب با آن برای بهبودی انجام گیرد.