بیماری خشکی چشم بر لایه های اشکی که قرنیه شما را می پوشاند تأثیر می گذارد. خشکی چشم زمانی اتفاق می‌افتد که اشک کافی ندارید یا اشک‌های شما خیلی سریع تبخیر می‌شوند. علائم بیماری شامل سوزش، خارش و احساس شن در چشم شما است. ممکن است لازم باشد چندین روش درمان خشکی چشم مختلف از جمله قطره های چشمی و روش های پزشکی را امتحان کنید تا راه حلی مناسب برای شما پیدا شود.
خشکی چشم چیست؟
خشکی چشم وضعیتی است که لایه اشک شما را تحت تاثیر قرار می دهد، سه لایه اشک که سطح چشم شما را می پوشاند و از آن محافظت می کند. شما به یک لایه اشکی صاف و پایدار نیاز دارید تا به شما کمک کند واضح و راحت ببینید. اختلال در لایه اشکی شما می تواند باعث علائم ناراحت کننده مانند سوزش، خارش، ریزش اشک یا تاری دید شود.
بسیاری از عوامل مختلف می توانند مانع از عملکرد لایه اشکی شما به شکلی که باید شوند و منجر به خشکی چشم شوند. به همین دلیل است که پزشکان خشکی چشم را یک بیماری چند عاملی می دانند. علل و عوامل خطر آن متعدد و پیچیده است. بنابراین، ممکن است مدتی طول بکشد تا به ریشه مشکل پی ببرید و بفهمید چه چیزی باعث علائم شما می شود. اگر خشکی چشم دارید، مهم است که برای مدیریت وضعیت خود با چشم پزشک یا اپتومتریست صحبت کنید.
انواع بیماری خشکی چشم
از نام آن به تنهایی، ممکن است فکر کنید بیماری خشکی چشم به این معنی است که چشمان شما به اندازه کافی اشک تولید نمی کنند. این در واقع تنها بخشی از داستان است. انواع مختلفی از بیماری خشکی چشم وجود دارد.
خشکی چشم با کمبود آب
این بیماری زمانی است که چشمان شما اشک کافی تولید نمی کنند. غده اشکی شما (در گوشه فوقانی و بیرونی هر چشم) اشک های آبی شما را تولید می کند. این اشک ها لایه میانی و آبکی لایه اشکی شما را تشکیل می دهند. برخی از شرایط خودایمنی می تواند باعث التهاب در غده اشکی شما شود و از تولید اشک آبی به اندازه کافی جلوگیری کند.
خشکی چشم تبخیری
این زمانی است که اشک شما خیلی سریع تبخیر می شود. شایع ترین علت اختلال عملکرد غدد میبومین است. این بدان معنی است که غدد پلک شما که لایه خارجی و روغنی لایه اشکی شما را تولید می کنند به درستی کار نمی کنند. در نتیجه لایه روغنی ناپایدار است و نمی تواند از خشک شدن لایه آبکی محافظت کند.
مطالب مرتبط : درمان میگرن چشمی | درمان عفونت چشم در سرماخوردگی
خشکی چشم مختلط
برخی افراد کمبود اشک آبی و ناپایداری اشک دارند. این بدان معنی است که چشمان شما اشک کافی تولید نمی کنند، به علاوه لایه اشکی شما ناپایدار است. هر دوی این مشکلات منجر به علائم خشکی چشم می شوند.
بیماری خشکی چشم چقدر شایع است؟
بیماری خشکی چشم شایع است. در سراسر جهان، خشکی چشم ده ها میلیون نفر را تحت تاثیر قرار می دهد. در آسیا در مقایسه با آمریکای شمالی و اروپا خشکی چشم شایع تر است. همچنین در میان افرادی که یائسگی را پشت سر گذاشته اند، شایع تر است.
خشکی چشم نشانه چه چیزی می تواند باشد؟
خشکی چشم ممکن است خود به خود یا همراه با سایر شرایط پزشکی رخ دهد. در برخی موارد، خشکی چشم نشانه ای از موارد زیر است:
- سندرم شوگرن (حدود 10 درصد از افراد مبتلا به خشکی چشم کمبود آب، سندرم شوگرن دارند).
- دیابت (اگر دیابت دارید، تقریباً 50/50 احتمال دارد که به عنوان یک عارضه دچار خشکی چشم شوید).
- بیماری چشمی تیروئید
- بلفاریت.
علائم خشکی چشم چیست؟
هنگامی که چشم شما خشک است، ممکن است احساس کنید چیزی در چشم شما وجود دارد که بیرون نمی آید. این می تواند مانند یک احساس خراشیدگی، شن و ماسه باشد. علائم همچنین ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- سوزش
- احساس حساسیت به نور.
- تاری یا تغییر دید.
- مخاطی که از چشم شما خارج می شود.
- چشم های پر از اشک، با اشک های اضافی که روی گونه های شما جاری است.
علامت آبریزش چشم ممکن است گیج کننده به نظر برسد. اما این یک جنبه رایج خشکی چشم است. این زمانی اتفاق می افتد که غدد میبومین شما به اندازه کافی روغن برای لایه بیرونی لایه اشکی شما تولید نمی کنند. بنابراین، لایه میانی و آبکی لایه اشک شما خیلی سریع تبخیر می شود. در پاسخ، غدد اشکی شما سعی می کنند برای جبران اشک های آبکی بیشتری تولید کنند. اما این اشک‌ها نمی‌توانند به‌درستی چشم شما را بپوشانند، همانطور که لایه روغنی این کار را می‌کند. بنابراین، آنها نمی توانند مشکل اساسی را حل کنند.
عوامل خطر بیماری خشکی چشم
برخی از خطرات که نمی توانید کنترل کنید. به عنوان مثال، هر چه سن شما بالاتر می رود، احتمال ابتلا به خشکی چشم بیشتر می شود. اما خطرات دیگری که ممکن است بتوانید از طریق تغییر سبک زندگی یا تنظیم داروهایتان آن ها را مدیریت کنید.
اگر هر یک از عوامل خطر ذکر شده در زیر را دارید با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است بتوانید برای کاهش خطر خشکی چشم یا کاهش علائم آزاردهنده تغییراتی ایجاد کنید.
عوامل محیطی و شیوه زندگی:
مواردی مانند آب و هوا، مدت زمانی که صرف تماشای صفحه نمایش می کنید، استفاده از لنزهای تماسی، سیگار کشیدن یا آلرژی می تواند خطر خشکی چشم را افزایش دهد.
داروها:
مصرف برخی داروها می تواند خطر خشکی چشم را افزایش دهد، از جمله برخی که افسردگی، آلرژی، فشار خون، گلوکوم، یائسگی و درد را درمان می کنند. آنتی کولینرژیک ها، داروهای ضد بارداری خوراکی و رتینوئیدهای سیستمیک نیز می توانند خطر ابتلا را افزایش دهند.
شرایط پزشکی:
بسیاری از بیماری‌های عصبی مختلف، بیماری‌های چشمی، شرایط خودایمنی و شرایط غدد درون ریز می‌توانند خطر خشکی چشم را افزایش دهند.
جراحی ها:
برخی از جراحی های چشم خطر خشکی چشم را افزایش می دهند، از جمله لیزیک، جراحی آب مروارید و جراحی قرنیه.
خشکی چشم چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشک خشکی چشم را از طریق سابقه پزشکی، معاینه چشم و آزمایش تشخیص می دهند.
درمان خشکی چشم
اهداف درمان خشکی چشم عبارتند از:
- علائم شما را کاهش می دهد و چشمان شما را آرام می کند.
- به شما کمک می کند واضح ببینید.
- به حداقل رساندن یا جلوگیری از آسیب به سطح چشم شما.
- درمان علت زمینه ای
پزشک بر اساس شدت علائم و شرایط زمینه‌ای که دارید تصمیم می‌گیرد کدام درمان برای شما مناسب‌تر است. ممکن است لازم باشد قبل از یافتن راه حلی که برای شما مناسب تر است، درمان های مختلفی را امتحان کنید.
روش های درمان خشکی چشم
از محرک های محیطی اجتناب کنید.
این محرک ها شامل هر چیزی است که علائم شما را تشدید کند. محرک های رایج عبارتند از دود سیگار، دریچه های هوا که به سمت صورت شما می وزد، باد و مواد حساسیت زا. ممکن است استفاده از عینک یا عینک آفتابی در خارج از منزل کمک کند.
یک کمپرس گرم روی چشمان خود قرار دهید.
ماسک حرارتی چشم را از هر داروخانه ای خریداری کنید و بگذارید 10 دقیقه روی چشمانتان بماند. این می تواند به کاهش علائم شما کمک کند و به غدد میبومین اجازه دهد چربی بیشتری تولید کنند.
به چشمان خود استراحت دهید
زمانی که در حال مطالعه یا استفاده از کامپیوتر هستید، مکرر استراحت کنید. تمرین قانون 20/20/20 ممکن است کمک کند. هر 20 دقیقه یکبار بایستید و چشمان خود را به مدت 20 ثانیه روی چیزی در فاصله 20 فوتی متمرکز کنید. همچنین، هنگام مطالعه یا استفاده از صفحه نمایش، سعی کنید به خاطر داشته باشید که اغلب پلک بزنید تا به تولید اشک کمک کنید.
مکمل های اسید چرب امگا 3 مصرف کنید.
برخی تحقیقات نشان می دهد که این مکمل ها ممکن است از تولید اشک حمایت کرده و به علائم شما کمک کنند. قبل از مصرف هر گونه مکملی با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید زیرا ممکن است با برخی داروها تداخل داشته باشند.
قطره چشم
انواع مختلفی از قطره های چشمی وجود دارد که پزشک ممکن است به شما توصیه کند.
اشک مصنوعی: اشک مصنوعی چشمان شما را روان و آرام می کند و به طور موقت علائم را تسکین می دهد. این قطره ها بدون نسخه در دسترس هستند، اما قبل از امتحان کردن آنها باید با پزشک خود مشورت کنید. برخی از نسخه ها حاوی لیپید هستند که می تواند به جلوگیری از تبخیر اشک کمک کند. با این حال، اشک مصنوعی علت اصلی بیماری خشکی چشم را درمان نمی کند.
پمادها
اگر هنگام خواب چشمان شما خشک می شود، می توانید در شب از روان کننده غلیظ تری مانند پماد استفاده کنید.
